روش عصاره گیری از گیاهان در خانه

عصاره گیری از گیاهان، از زمان های گذشته همواره رواج داشته است. چرا که طبیعت و عصاره ی حاصل از آن همواره برای انسان مفید و قابل احترام بوده است. عصاره گیری در خانه از قدیمی ترین روش های استخراج مواد مفید و طبیعی از گیاهان مختلف بوده است.

پایه ی این عصاره گیری بر اساس وجود یک حلال است. در حقیقت مناسب ترین حلال، ترکیبی مناسب از الکل و آب است. اما در صورتی که قصد دارید عصاره گیری از گیاهان را در خانه انجام دهید می توانید از گلیسیرین خوراکی و آب به عنوان حلال استفاده کنید.

در عصاره گیری از گیاهان، استخراج اولین مرحله برای جداسازی محصولات طبیعی مورد نظر از مواد اولیه گیاهان است. روش های عصاره گیری رایج شامل استخراج با حلال، روش تقطیر، پرس و تصعید بر اساس اصل استخراج می باشد. استخراج با حلال پرکاربردترین روش است. استخراج محصولات طبیعی طی مراحل زیر انجام می شود:

(۱) حلال به درون جامد یعنی گیاهان اضافه می شود
(۲) املاح و مواد مفید گیاهان، در حلال ها حل می شود.
(۳) املاح از گیاهان جامد جدا می شود.
(۴) املاح استخراج شده تحت عنوان عصاره، جمع آوری می شوند.

در عصاره گیری از گیاهان، انتخاب حلال برای استخراج مواد مفید، بسیار مهم است. بر اساس قانون شباهت و ترکیب پذیری، حلال هایی با مقدار قطبیت نزدیک به قطبیت املاح احتمالاً عملکرد بهتری دارند و بالعکس. در ادامه چند روش نسبتا ساده و متداول برای عصاره گیری در خانه را توضیح می دهیم.

عصاره گیری از گیاهان در خانه از طریق حلال

در عصاره گیری از گیاهان در خانه شما نیاز به هیچ گونه افزودنی یا شیرین کننده به آن نیستید. تمام وسایلی که برای عصاره گیری در خانه نیاز دارید مقدار لازم از گیاه مورد نظر است. به علاوه یک ظرف مناسب شیشه ای با درب مناسب و مقداری گلیسیرین خوراکی و آب، به عنوان حلال قابل استفاده است.

گیاهان برای استخراج عصاره گیری در خانه طیف وسیعی را دربر می گیرد. برای عصاره گیری در خانه می توان از گیاهانی مانند نعناع، دارچین، نارگیل، پرتقال، اسطوخودوس، رازیانه، لیمو، بادام و غیره استفاده کرد. عصاره به دست آمده از این روش کاملا خالص و سالم و طبیعی است و مدت زمان زیادی قابل نگهداری است.

در این روش عصاره گیری از گیاهان، نسبت مناسبی از حلال یعنی گلیسیرین خوراکی که بی رنگ و بو است را با آب ترکیب می کنند.

سپس مقدار لازم از گیاه مورد نظر را داخل شیشه ریخته و با حلال آماده شده پر می کنند. باید تا ۱.۵ سانتی متر ظرف شیشه ای خالی بماند. میزان حلال باید به اندازه ای باشد که سطح گیاهان را به خوبی بپوشاند. درب شیشه را بسته و به مدت حدود ۵ تا ۶ هفته در جای خنک، خشک و بدور از آفتاب نگهداری می کنند. هر دو سه روز محتویات شیشه با تکان دادن جا به جا می شود.

طی این زمان مواد مفید و املاح گیاه در حلال مورد نظر حل می شود. بعد از این مدت، ترکیب را فشار می دهند تا تمامی عصاره گیاه از آن خارج شود. سپس عصاره به دست آمده را از صافی عبور می دهند و مایع به دست آمده را در شیشه های ترجیحا تیره، که مناسب نگهداری از عصاره باشند، نگهداری می شوند.

عصاره گیری با روش خیساندن و دم کردن

در عصاره گیری از گیاهان به روش خیساندن مقداری از گیاه مورد نظر را در ظرفی گشاد می ریزند. حلال را به آن اضافه می کنند و با هم ترکیب می کنند. درب ظرف را بسته و حدود ۲ هفته در جای خنک و به دور از نور خورشید نگهداری می کنند. پس از این زمان مواد را فشرده می کنند و عصاره را با عبور از صافی جدا می کنند.

در روش خیساندن می توان گیاهان را درون کیسه ای با منافذ درشت قرار دارد. سپس آن را درون حلال شناور کرد و گاهی آن را در عمق حلال غوطه ور کرد. سپس عصاره آن را با فشردن و عبور از صافی جمع آوری می کنند.

در روش عصاره گیری در خانه به روش دم کردن، مقداری از گیاه را داخل آب با دمای جوش می ریزند و به مدت نیم ساعت در این دما روی بخار قرار می دهند و به صورت مداوم هم می زنند. بعد از آن عصاره را صاف کرده و در ظرف مناسبی جمع آوری می کنند.